W Obozie Zagłady w Treblince od lipca 1942 roku naziści prowadzili eksterminację ludności żydowskiej, romskiej i Sinti. Według szacunków historycznych zamordowano tam nawet 900 tysięcy osób. 2 sierpnia 43 roku grupa więźniów podjęła próbę ucieczki. - Powstanie w Treblince było przygotowywane od wiosny, gdy dotarły informacje o Powstaniu Warszawskim. Powstańcy nie tylko chcieli żyć, bić się z Niemcami, nie tylko chcieli odzyskać godność ale mieli świadomość tego, że będą świadczyli o losie swoich współbraci, tych setek tysięcy ludzi - kobiet, dzieci , mężczyzn którzy tutaj zginęli – mówi Małgorzata Kidawa Błońska, wicemarszałek Sejmu RP. Każdego roku na teren Muzeum Treblinka przyjeżdżają przedstawiciele społeczności żydowskiej z całej Polski i z Izraela. Więźniowie obozu nie mieli broni ale podczas przerwy w pracy Niemców i ukraińskich strażników dostali się do ich arsenału. Chcieli zniszczyć komory gazowe i uciec. W czasie walki zginęło kilkuset więźniów. - Zostało przy życiu 68 osób i ci opowiadali o tym co tu się zdarzyło. Także bardzo dziękuję, że tu jesteście. Mam nadzieję, że kiedy nas nie będzie, wy dalej będziecie wspominać to miejsce i wspominać wszystkich którzy tu leżą, a jest to ponad 900 tysięcy osób. Jest taka pogłoska, że Niemcy nie zapisywali dzieci więc ta liczba może być większa - mówi Ada Willenberg, wdowa po Samuelu Willenbergu, więźniu Obozu Zagłady Treblinka. W 2023 roku w Treblince powstać ma nowy budynek Muzeum Niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady i obóz pracy.
Olga Skrzek
